Σάββατο 24 Μαΐου 2008

Μαργαρίτα



Μια βόλτα προς την εξοχή

την άνοιξη αν βγείτε

εκεί στολίζω τους αγρούς

σίγουρα θα με δείτε.


Αν και αγριολούλουδο

φτωχό και ταπεινό

μ’ αγάπησαν οι άνθρωποι

απ’ τον παλιό καιρό.


Τα φύλλα μου συχνά – πυκνά

κόσμος πολύς μαδούσε

το ταίρι του αν τον αγαπά

καθένας τους ρωτούσε.


Μα μέσα σ’ όλες τις χαρές

η πιο όμορφη χαρά μου

που πλάσματα πολύ γλυκά (γυναίκες)

πήρανε τ’ όνομά μου!



3 σχόλια:

Unknown είπε...

λίγη βροχούλα θα σου ρίξω...

... έτσι για να σε δροσίσω...


:)

φιλιά βρόχινα...

marianaonice είπε...

Φανταστικό αγριολούλουδο η μαργαρίτα!!
Μαργαριτάρι του αγρού το αποκαλώ εγώ!
Υπέροχοι στίχοι! Και ποιους δεν έχει εμπνεύσει η μαργαρίτα!

marilia είπε...

Καλή αρχή στα... μπλογκοπαίχνιδα. Για πρώτη φορά σου 'βαλα κάτι εύκολο. Πέρνα να δεις... ;)

σνουποφιλί