Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

κρύοοοοοοο!





Χειμώνιασε για τα καλά

το κρύο τσουχτερό

μας έκλεισ’ ο παλιόκαιρος

στα σπίτια μας θαρρώ


Μα και στο σπίτι η θέρμανση

συνέχεια δουλεύει

εκτός κι υπάρχει πρόσωπο

συχνά να σε χαϊδεύει


Πού τέτοια τύχη, βέβαια

αφού και στο κρεβάτι

δυο κρύα πόδια συναντάς

και παγωμένη πλάτη


Το πάπλωμα να ’ναι βαρύ

χρειάζεται πολύ

ώστε να μην εξερευνάς

για να ’βρεις το …πουλί!


Στους δρόμους να κυκλοφορείς

δεν είν’ εύκολο πλέον

ν’ αντέξεις την κακοκαιριά

πρέπει να είσαι λέων


Περάσανε και οι γιορτές

τέλος τα πανηγύρια

τώρα το έτος το παλιό

σβήσαν τα τεμπεσίρια


Βέβαια το χειρότερο

κουσούρι του χειμώνα

είναι η φτώχια στη «ματιά»

σα να ’σαι σε στρατώνα


Ξέκωλο δεν κυκλοφορεί

στη πιάτσα, πλέον, τώρα

τα μάτια μας δε δέχονται

αυτά τα θεία δώρα


Σχεδόν, πια, τα ξεχάσαμε

μπουτάκια και βυζάκια

και σαν τους γέρους πίνουμε

σκέτα τα καφεδάκια


Ήτανε μια παρηγοριά

για μας τους …τελειωμένους

να βλέπουμε τριγύρω μας

κώλους καλοφτιαγμένους


Τώρα μας μένει υπομονή

μέχρι να ’ρθει το θέρος

εκτός κι υπάρχει δύναμη

να πάμε σ’ άλλο μέρος


Κάπου στη νότια Αφρική

μα και στην Αυστραλία

άκουσα πως η κλάση μας

χαίρεται …μεγαλεία


Έτσι είναι, φίλοι μου, η ζωή

γίναμε, πια, μεγάλοι

κάποτε ήμασταν άγγελοι

τώρα αγγελίζουν άλλοι


Δύσκολα ήταν στα νιάτα μας

ανέσεις λιγοστές

κι οι ευκαιρίες για …κοκό

δεν ήταν αρκετές


Η μάνα μας πως βιάστηκε

θαρρώ να μας γεννήσει

δεκαετίες θα ’πρεπε

καμπόσες να αργήσει


Γιαούρτι τώρα η θάλασσα

μαζί με σιμιγδάλι

όμως, εμείς πλέον σχεδόν

χάσαμε το κουτάλι


Μόνη μας, πια, παρηγοριά

πως κάτι θα τρατάρει

η νέα τούτη η χρονιά

που έχει ένα …εννιάρι!